Καρπούζι: Οδηγός λίπανσης για υπαίθρια και θερμοκηπιακή καλλιέργεια

 

Απαιτήσεις σε νερό: Το καρπούζι αποτελείται κατά 90% από νερό, οπότε η επάρκεια νερού είναι καθοριστική κατά την ανάπτυξη του φυτού και του καρπού. Έλλειψη νερού μπορεί να προκαλέσει κενά στον αγρό και μείωση της φυλλικής επιφάνειας και κυρίως της σοδειάς.
Κλάδεμα: Τα φυτά του καρπουζιού πρέπει να κλαδεύονται για αποφυγή υπερβολικής καρπόδεσης.
Μέθοδοι πολλαπλασιασμού: Ο πολλαπλασιασμός της καρπουζιάς μπορεί να επιτευχθεί είτε με το σπόρο είτε με μοσχεύματα. Η φύτευση γίνεται συνήθως με το χέρι σε υπερυψωμένες κλίνες που λέγονται λόφοι, ή μηχανικά σε αυλάκι σποράς. Η φύτευση πρέπει να γίνεται όταν το έδαφος είναι υγρό.
Σπόρος: Ο σπόρος του καρπουζιού φυτρώνει σε θερμοκρασίες μεταξύ 20^oC -35^oC.^[1]

 

Συνιστάται η ταυτόχρονη χορήγηση λιπάσματος με το νερό ποτίσματος. Έχει υπολογιστεί ότι μία καλλιέργεια που παράγει καρπούς γύρω στους 4 τόνους/στρέμμα, αφαιρεί από το έδαφος 6,8kg άζωτο, 5,2kg φώσφορο και 10,8kg κάλιο. Κατά τη βασική λίπανση, προσθέτουμε 4-6 τόνους χωνεμένης κοπριάς/στρέμμα. Σε γενιικές γραμμές η καρπουζιά είναι ένα φυτό που δεν είναι απαιτητικό σε άζωτο, εν αντιθέσει με το κάλιο και φώσφορο που είναι σχετικό απαιτητικό σε αυτά τα στοιχεία. Κατά την επιφανειακή λίπανση επιδιώκεται η σχέση άζωτο:κάλιο (Ν:Κ) 1:1 και επιτυγχάνεται με τη διάλυση 120gr KNO₃ και 110gr ΝΗ₄NO₃ σε 1 λίτρο νερό και μετά αραίωση 1:250^[2]. Επιπροσθέτως η καρπουζιά είναι απαιτητικά σε κάποια μικροστοιχεία που δεν είναι διαθέσιμα σε πολλά εδάφη. Τόσο το χαμηλό μαγνήσιο όσο και η χαμηλή αναλογία καλίου και ασβεστίου προς το μαγνήσιο μπορούν να προκαλέσουν πτώση των φύλλων. Η χαμηλή ποσότητα ασβεστίου είναι επίσης ένα πρόβλημα. Μια σκούρα, δερματώδης περιοχή αναπτύσσεται στα καρπούζια όταν δεν υπάρχει επάρκεια νερού και το υπάρχον ασβέστιο δεν είναι διαθέσιμο για την ανάπτυξη του καρπού.^[1]