Έλλειψη αζώτου (N)
Η ανεπάρκεια σε άζωτο Ν- επιβραδύνει την ανάπτυξη των φυτών, τα χαμηλότερα φύλλα χάνου το ισχυρό πράσινο χρώμα τους γίνεται ανοιχτό πράσινο και αργότερα κίτρινο. Η χλώρωση ξεκινά από την άκρη του ελάσματος και προχωράει προς το κεντρικό νεύρο. Το φύλλωμα είναι χαρακτηριστικό να αποκτάει μια λεγόμενη ακαμψία.[2]
Θεραπεία: Θα πρέπει να εφαρμόζουμε 5 – 15 kg ανά στρέμμα σε επιμέρους δόσεις βασική λίπανση και επιφανειακή λίπανση.[2]
Λίπανση: Έαν η βλάστηση είναι φτωχή, τότε δίνεται αυξημένη ποσότητα αζώτου με την διάλυση σε αναλογία Ν:Κ
2O = 2:1 (χορήγηση 70gr KNO
3 και 140gr NH
4NO
3 σε 1lt νερό και αυτό αραιώνεται 200 φορές κατά το πότισμα)
[1]Μια απερχόμενη ανεπάρκεια αζώτου μπορεί να αντιμετωπισθεί με ένα διαφυλλικό ψεκασμό. Η δοσολογία με συχνή χορήγηση δεν θα πρέπει να είναι σε πολύ υψηλή συγκέντρωση. Σίγουρα θα επέλθει βελτίωση αλλά η ποσότητα (συγκέντρωση) των θρεπτικού στοιχείου δεν είναι αρκετή ώστε να περιμένουμε διαρκή βελτίωση.
Έλλειψη μαγνησίου (Mg)
Φαίνεται στο φυτό υπό μορφή χλώρωση μεταξύ των μεσονεύριων περιοχών στα κάτω και στα μεσαία φύλλα. Το κιτρίνισμα ξεκινάει από την κατεύθυνση του μίσχου και συνεχίζει προς την άκρη του φύλλου. Το κεντρικό νεύρο παραμένει πράσινο για αρκετό καιρό ακόμα και οι μεσονεύριες περιοχές έχουν νεκρωθεί. Τα χλωρωτικά τμήματα γίνονται έντονο κίτρινο, διαφορετικό από την έλλειψη καλίου που μπορεί να μπερδέψει.[2]
Θεραπεία: Χρήση μαγνησίου που περιέχουν ανόργανα λιπάσματα για κηπευτικά.Έαν η βλάστηση είναι φτωχή, τότε δίνεται αυξημένη ποσότητα αζώτου με την διάλυση σε αναλογία Ν:Κ2O = 2:1 (χορήγηση 70gr KNO3 και 140gr NH4NO3 σε 1lt νερό και αυτό αραιώνεται 200 φορές κατά το πότισμα)[1]
Έλλειψη βορίου (Β)
Εμφανίζεται στα πιο νεαρά τμήματα του φυτού με παραμορφώσεις και στο κάτω μέρος του φύλλου τα νεύρα σε ορισμένες περιοχές δείχνουν πορφυρό χρωματισμό. Εμφανίζεται η τροφοπενία αυτή πιο συχνά σε ασβεστούχα εδάφη και σε αλκαλικές περιοχές.
Θεραπεία: Διαφυλλικές λιπάνσεις ή λίπανση με θρεπτικό διάλυμα από το ριζικό σύστημα.
Πηγές:
[1] Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αθήνα 2001.
[2] Ενημερωτικός οδηγός Με τροφοπενίες θρεπτικών στοιχείων στα κηπευτικά. της εταιρείας K+S KALI