Τομάτα: Τοξικότητες, Τροφοπενίες και ελλείψεις θρεπτικών στοιχείων

 

Έδαφος και Λίπανση

Το άριστο pH του εδάφους για τη τομάτα είναι 6 έως 6,5 όμως αποδίδει ικανοποιητικά και μέχρι 7,5. Σε χαμηλό pH ελαττώνεται η αφομοιωσιμότητα του φωσφόρου και δημιουργούνται τροφοπενίες ασβεστίου, Μαγνησίου, Καλίου. Σε πολύ υψηλό pH σημειώνεται έλλειψη σιδήρου και μαγγανίου. Επίσης το pH επηρεάζει την συσσώρευση και δράση των μικροοργανισμών του εδάφους και την ανάπτυξη των ασθενειών ^[2]Η ντομάτα είναι φυτό που απορροφά από το έδαφος μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων. Τα απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών της τομάτας είναι το άζωτο (Ν), ο φώσφορος (Ρ), το κάλιο (Κ), το μαγνήσιο (Mg), το θείο (S), αλλά και τα ιχνοστοιχεία σίδηρος (Fe), ψευδάργυρος (Zn), μαγγάνιο (Mn), βόριο (B), μολυβδαίνιο (Mo) και χλώριο (Cl). Ένα ενδεικτικό πρόγραμμα λίπανσης περιλαμβάνει 31-32,8 λιπαντικές μονάδες Ν, 15-16 μονάδες P₂O₅, 34-37 μονάδες K₂O, 7.2-8 μονάδες MgO ^[7]
Θερμοκηπιακη καλλιέργεια: Εκτός από τη βασική λίπανση, που γίνεται κατά την προετοιμασία του εδάφους, επιβάλλεται και η εφαρμογή επιφανειακών λιπάνσεων. Η εφαρμογή της επιφανειακής λίπανσης μπορεί να γίνει είτε με την απευθείας χρήση των στερεών λιπασμάτων (διασκορπισμός στην επιφάνεια-πότισμα ή ενσωμάτωση - πότισμα) ή μαζί με το νερό ποτίσματος ή με διαφυλλικές λιπάνσεις. Η πιο επιθυμητή και εύκολη προσέγγιση της επιφανειακής λίπανσης είναι η τροφοδοσία διαλυμάτων των λιπαντικών στοιχείων στο νερό ποτίσματος με τη βοήθεια ειδικών λιπαντήρων. ^[6]
 

---

Έλλειψη αζώτου (N)

---

Τοξικότητα αζώτου (Ν)

Υπερβολικό Άζωτο προκαλεί:

• Αύξηση της ευαισθησίας στους παθογόνους μικροοργανισμούς.
• H υπερβολική άρδευση και οι υψηλές δόσεις αζώτου κάνουν τα φυτά ευπαθή σε ασθένειες των φύλλων.
• Μείωση παραγωγής, λόγω παράτασης της άνθησης.
• Οψίμηση της ωρίμανσης.
• Μαλάκωμα των καρπών.^[9]
• Πτώση των λουλουδιών, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια.
  
   

---

Έλλειψη φωσφόρου (P)

Εμφάνιση και σημασία: Η τροφοπενία συμβαίνει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και/ή πολύ υγρό υπόστρωμα, ειδικά σε νεαρά φυτά.^[10]
Τα συμπτώματα ανεπάρκειας φωσφόρου εμφανίζονται στα αρχικά στάδια της καλλιέργειας μετά την φύτευση επηρεάζοντας την βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Τα φύλλα παρουσιάζουν ένα έντονο πρασινο-μπλε χρώμα και η κάτω πλευρά του φύλλου καφέ. Ο μίσχος είναι λεπτός, τα φύλλα αργότερα ξεραίνονται και το ριζικό σύστημα δεν αναπτύσσεται σωστά. ^[4]
Μην μπερδεύεται αυτά τα συμπτώματα με τα αρχικά συμπτώματα της υπερτροφίας ανθέων (stolbur) , τα οποία συνήθως συμβαίνουν πολύ αργότερα στον αγρό. ^[10]
Θεραπεία:

1. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην πρόληψη.
2. Αύξηση θερμοκρασίας ^[10], αν λόγο περιβαλοντικών συνθηκών ειναι χαμιλή
3. Χρήση υποστρώματος με καλύτερη δομή και ισορροπημένα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων.^[10]

Λίπανση: Η ποσότητα φωσφόρου που θα πρέπει να εφοδιάσουμε εξαρτάται από τα επίπεδα φωσφόρου στο έδαφος (εδαφοανάλυση) και τα επιθυμητά επίπεδα απόδοσης. Μια γενική δοσολογία είναι 12 – 20 kg/στρ P₂O₅.^[4]
 

---

Τοξικότητα Φωσφόρου (P)

Μεγάλες ποσότητες Φωσφόρου προκαλούν:

• Αύξηση του ποσοστού των ανομοιόμορφα χρωματισμένων καρπών.
• Αύξηση του ποσοστού των κούφιων καρπών.^[9]
   

---

Έλλειψη καλίου (K)

[11]

[11]

Η τροφοπενία καλίου εμφανίζεται πρώτα στα κατώτερα φύλλα με κιτρίνισμα ανάμεσα στα νεύρα και τα νεύρα παραμένουν πράσινα όταν ξεραίνεται το φύλλο. Τα συμπτώματα προχωρούν και στα μεσαία φύλλα. Οι καρπός δεν είναι ομοιόμορφα χρωματισμένος, το στέλεχος είναι καφέ πράσινο και η ανάπτυξη των πλευρικών βλαστών είναι υποτονική σε σχέση με αυτή ενός υγιούς φυτού. Τα φυτά που έχει έλλειψη καλίου είναι επιρρεπή στις μυκητολογικές ασθένειες.
Θεραπεία: Για την αποφυγή της έλλειψης καλίου και των συμπτωμάτων συνίσταται εφαρμογή με λιπάσματα καλίου πριν την φύτευση.^[4]
 

---

Έλλειψη μαγνησίου (Mg)

Η έλλειψη μαγνησίου εμφανίζεται αρκετά συχνά στην τομάτα που φανερώνει τις υψηλές ανάγκες που έχει η καλλιέργεια σε μαγνήσιο.
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα κατώτερα και μεσαία φύλλα και εξαπλώνεται γρήγορα και προς το άνω μέρος. Η ανεπάρκεια συγχέεται με αυτήν του καλίου καθώς το κύριο νεύρο του φύλλου παραμένει πράσινο ακόμη και όταν έχει ξεραθεί ο ιστός μεταξύ των νεύρων. Η χλώρωση ξεκινάει από τον μίσχο προς το υπόλοιπο του φύλλου και μετά αποκτάει έντονο κίτρινο χρώμα (πορτοκαλί).^[4]
Η υπερβολική Καλιούχος λίπανση συχνά προκαλεί τροφοπενία Μαγνησίου στην τομάτα, λόγω ανταγωνισμού των δύο θρεπτικών στοιχείων. Συμπερασματικά η τομάτα απαιτεί ισχυρή αλλά ισορροπημένη λίπανση.^[9]
Θεραπεία: Η αρχική ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να καλυφθεί με επανειλημμένες διαφυλλικές εφαρμογές.^[4]
 

---

Έλλειψη μαγγανίου (Mn)

---

Έλλειψη βορίου (B)

---

Τοξικότητα Βορίου (Β)

 

---

Έλλειψη Ασβεστίου (Ca)

H έλλειψη ασβεστίου προκαλεί 'ξηρή σήψη' της κορυφής του καρπού, υποβαθμίζετε η ποιότητα και ο χρόνος συντήρησης
Θεραπεία:

• Έλεγχος για χαμηλή συγκέντρωση Ca, έλεγχος για υψηλά επίπεδα αλάτων και ανταγωνιστικά με Ca κατιόντα (K, Mg, NH4)
• Η άρδευση να γίνεται αργά το απόγευμα – το υπόστρωμα να έχει υγρασία τη νύχτα
• Μείωση του εξαερισμού ώστε να αυξηθεί η Σ.Υ.
• Μείωση του ρυθμού αύξησης των καρπών
• Μείωση της θερμοκρασίας ημέρας ιδιαίτερα σε συνδυασμό με υψηλή e.c. (>4-5 mS/cm)^[1]

 

---

Έλλειψη Σιδήρου (Fe)

Επηρεάζονται οι άκρες των φύλλων. Ειδικότερα οι βασικές περιοχές των μικρών φύλλων (κίτρινο έλασμα-πράσινα νεύρα / λευκοκίτρινο έλασμα - κίτρινα νεύρα), η τροφοπενία προχωράει προς τα φύλλα της βάσης. Οι μίσχοι κοντά στις άκρες είναι επίσης κίτρινοι. 
 

---

Άλλες τροφοπενίες

Ψευδάργυρος: Η έλλειψη του ψευδαργύρου εκδηλώνεται με μεσονεύρια χλώρωση ήπιας μορφής, με χαρακτηριστική κάμψη του μίσχου των φύλλων προς τα κάτω και προς τα μέσα. Επίσης, μπορεί να παρατηρηθεί νανισμός των φυτών.^[6]
Μολυβδενίο: Τα φύλλα εμφανίζουν χλώρωση. Εμφανίζετε περιστροφή των φύλλων. Τα φύλλα ξεραίνονται από τις άκρες.
  

---