Ο δεκάλογος του σωστού κλαδευτή της ελιάς
10 Βασικές αρχές για το σωστό κλάδεμα της ελιάς
- Με τον όρο κλάδεμα εννοούμε ένα σύνολο χειρισμών που χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση της κόμης, τη ρύθμιση της ανάπτυξης των βλαστικών και αναπαραγωγικών οργάνων και τη διαμόρφωση της ανάπτυξης των τμημάτων του δέντρου με σκοπό τη μεγιστοποίηση παραγωγής και ποιότητας.
- Επειτα από ένα πολύ γερό και απερίσκεπτο κλάδεμα ένα ελαιόδεντρο μπορεί να κάνει και τρία χρόνια για να ξαναδώσει καρπό.
- Είναι καταστροφή όταν στο μάζεμα της ελιάς το φθινόπωρο κόβουμε κλαδιά για να μαζέψουμε πιο βολικά τον καρπό. Γιατί στις άκρες αυτών των κλαδιών βρίσκονται τα «καρποφόρα μάτια» που θα δώσουν τον καρπό της επόμενης χρονιάς.
- Οταν πρόκειται να αγοράσουμε νεαρά φυτά ελιάς προτιμούμε αυτά που διακλαδίζονται και τα κλαδιά τους κατευθύνονται προς τα πλάγια και όχι να έχουν δύο ή τρία το πολύ κλαδιά με κατακόρυφη κατεύθυνση.
- Η κόμη, δηλαδή όλα τα κλαδιά με τα φύλλα από το πιο χαμηλό ως την κορυφή, καλό είναι να ξεκινάει από το 1,5 μέτρο και να μην υπερβαίνει τα 4,5 μέτρα.
- Ανάλογα με τις συνθήκες και τους ανέμους της περιοχής, μπορεί τα νεαρά δέντρα να χρειάζονται στήριγμα ακόμη και για τα πρώτα τέσσερα ή πέντε χρόνια της ζωής τους.
- Οι ζωηροί βλαστοί που βγαίνουν από τις ρίζες του δέντρου και οι «λαίμαργοι βλαστοί» που φαίνεται ότι είναι δυνατοί, κάθετοι στον κορμό, πρέπει να απομακρύνονται αμέσως.
- Μπορεί να φαίνεται κάπως τραβηγμένο το κλασικό «το κέντρο του δέντρου να είναι τόσο αραιό που να μπορεί να το διασχίσει και ένα πουλί» αλλά δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση αν φανταστούμε το φως ως κάτι στέρεο και απτό. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι το φως του ηλίου είναι απαραίτητο ως και τη στιγμή που ο καρπός κόβεται από το κλαδί του για να πάει στο ελαιοτριβείο.
- Οι πιο πολλοί, τη χρονιά που το δέντρο παράγει υπερβολικά πολύ καρπό, σκέπτονται να το εκμεταλλευτούν αυτό στο έπακρο. Κανονικά όμως θα πρέπει να αποτρέψουμε εγκαίρως την υπερπαραγωγή τη μία χρονιά και την έλλειψη σχεδόν καρπού την επομένη, πλησιάζοντας στο ιδανικό, δηλαδή περίπου ισορροπημένες παραγωγές κάθε χρόνο.
- Καλύτερη εποχή για κλάδεμα είναι αφού περάσουν τα κρύα του χειμώνα, άνοιξη δηλαδή, και αφού εμφανιστούν τα άνθη της επόμενης χρονιάς, ώστε να τα βλέπουμε και να αποφύγουμε κάποια στραβοψαλιδιά. Επίσης να μην ξεχνάμε πως, αν και το ελαιόδεντρο θεωρείται ξηροφυτικό, αντέχει δηλαδή χωρίς πολλά νερά, ένα καλό πότισμα τον Ιούνιο και ένα στο τέλος Αυγούστου έχει παρατηρηθεί ότι βοηθάει στην αύξηση των κιλών της συγκομιδής.
Riccardo Gucci, Ιταλός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας
