Κερασιά: Καλλιεργητική τεχνική

• Nα φυτεύονται φυτικοί ανεμοθραύστες, 1 - 2 χρόνια πριν την εγκατάσταση του οπωρώνα με είδος το οποίο να μην συνανθεί με τις κερασιές, ώστε να μην δημιουργείται ανταγωνισμός στην προσέλκυση των μελισσών και  να μην αποτελεί ενδιάμεσο ξενιστή κάποιας επικίνδυνης ασθένειας.
• Να εφαρμόζεται στήριξη με πασσάλους τα πρώτα χρόνια διαμόρφωσης σε κύπελλο, με χαμηλής ανάπτυξης υποκείμενα.

Η επιλογή του σχήματος των δέντρων κερασιάς, η πυκνότητα φύτευσης τους και ο τρόπος διάταξης τους, δηλαδή ρόμβος ή τετράγωνο ή γραμμικά πρέπει να αποφασίζονται με γνώμονα τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην τοπική και στην ευρύτερη περιοχή εγκατάστασης του οπωρώνα.
Λανθασμένες επιλογές θα δημιουργήσουν ένα ακατάλληλο για την καλλιέργεια μικροκλίμα το οποίο ευνοεί την ανάπτυξη προσβολών από εχθρούς και ασθένειες. Το περιβάλλον στο υπόγειο τμήμα του δέντρου (χημική και μηχανική σύσταση, αερισμός, υγρασία και θερμοκρασία) είναι πολύ σημαντικό για την ικανοποιητική ανάπτυξη, αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες και παραγωγή.

Επιλογή ποικιλίας και υποκειμένου

• Σπορόφυτα βυσσινιάς (Prunus cerasus L.). Προσαρμόζονται εύκολα σε όλους τους τύπους εδαφών, αντέχουν σε χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες.
• Saint Lucie 64 ή SL 64 (Επιλογή από το μαχαλέπι). Συνιστάται η χρησιμοποίησή του στη χώρα μας, σε ασβεστούχα, ξηρά, χαλικώδη και φτωχά εδάφη, καθώς και σε επαναφυτεύσεις κερασεώνων. Δεν προτιμάται πλέον στις νέες φυτεύσεις κερασεώνων.
• CAB Είναι σειρά κλωνικών υποκειμένων που επιλέχθηκαν από γενότυπους βυσσινιάς. Προσαρμόζονται εύκολα σε όλους τους τύπους εδαφών, αντέχουν σε χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες, στην ξηρασία και υγρασία.
• Maxma 60 (MxM 60) Zωηρό υποκείμενο, διασταύρωση αγριοκέρασου και μαχαλεπιού, προσαρμόζεται σε ορεινές περιοχές, επικλινείς ή μη, χωρίς τη δυνατότητα συχνών αρδεύσεων, προς πλήρη αντικατάσταση των σπορόφυτων αγριοκερασιάς.
• Σπορόφυτα αγριοκερασιάς (Prunus avium L). Η αντοχή σε ξηρά και υγρά εδάφη είναι μέτρια. Δεν αντέχουν σε ασβεστώδη εδάφη, κακώς αεριζόμενα, βαριά και σφιχτά.
• Σπορόφυτα μαχαλεπιού (Prunus mahaleb L.). Ευδοκιμούν σε ξηρό και θερμό εδαφοκλιματικό περιβάλλον. Παρουσιάζουν αντοχή στα αργιλώδη και ασβεστούχα εδάφη. Δεν αντέχουν σε βαριά, υγρά και κακώς αεριζόμενα εδάφη. Προκαλεί πρόωρη ασυμφωνία με την ποικιλία, γήρανση και ευπάθεια των δέντρων και μειωμένη αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες.
• Colt. Είναι υβρίδιο μεταξύ των ειδών P. avium x P. pseudocerasus. Προτιμά εύφορα, καλώς στραγγιζόμενα και καλής υφής αρδευόμενα εδάφη. Δεν αντέχει σε ασβεστούχα, σε αβαθή και σε ξηρά, στα οποία εμφανίζει φτωχή βλάστηση και χλώρωση. Στις συνθήκες της χώρας μας χρειάζεται συχνά άρδευση. Δεν προτιμάται πλέον στις νέες φυτεύσεις κερασεώνων.
• Maxma 14 (Delbard) ή MxM 14. Ο κλώνος αυτός είναι περισσότερο διαδεδομένος στη Γαλλία ως υποκείμενο κερασιάς και βυσσινιάς. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι παρουσιάζει αντοχή στη χλώρωση του σιδήρου που εμφανίζεται σε ασβεστούχα εδάφη.
• Gisela 6 (148/1). Προσαρμόζεται καλά σε μεγάλο εύρος τύπων εδαφών, ακόμα και σε βαριά εδάφη.
• Gisela 5 (148/2). Προσαρμόζεται καλά σε όλους τους τύπους εδαφών, ακόμη και στα βαριά, με την προϋπόθεση να στραγγίζουν καλά. Τα υγρά, βαριά, αργιλώδη εδάφη, που δημιουργούν αναερόβιες συνθήκες, θα πρέπει να αποφεύγονται.

1. Τη συμβατότητα αλληλεπικονιασμού, στις αυτοασυμβίβαστες ποικιλίες, τον τρόπο χρήσης και διάθεσης του καρπού (για νωπή κατανάλωση ή μεταποίηση).
2. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (π.χ υψηλής ποιότητας καρπός) και
3. Την εποχή συγκομιδής με κενό διάθεσης προϊόντος στην αγορά κ.α..

• Όσον αφορά το υποκείμενο, εξετάζεται η ύπαρξη προσβολής και ο βαθμός ευαισθησίας του σε προσβολές από νηματώδεις σκώληκες (Pratylenchus spp., Xiphinema spp., Meloidogyne spp.).
• Agrobacterium tumefaciens (καρκίνος των ριζών). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, τα υποκείμενα Colt και Damil παρουσιάζουν ευπάθεια στον καρκίνο των ριζών. Σχετική αντοχή εμφανίζουν τα υποκείμενα Gisella και Maxma 14 (μεγάλη ανθεκτικότητα)
• Armillaria mellea, Rosellinia necatrix (σηψιρριζίες). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, ευπάθεια παρουσιάζουν τα υποκείμενα Prunus avium L (σπορόφυτα αγριοκερασιάς), Prunus mahaleb L. (σπορόφυτα μαχαλεπιού) και Prunus cerasus L. (σπορόφυτα βυσσινιάς). Σχετική αντοχή εμφανίζουν τα υποκείμενα Gisella και MxM 60.
• Phytophthora spp. (Φυτόφθορα). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, τα υποκείμενα Prunus avium L (σπορόφυτα αγριοκερασιάς), Prunus mahaleb L. (σπορόφυτα μαχαλεπιού), Saint Lucie 64 ή SL 64, Inmil (GM 9), Prunus cerasus L. (σπορόφυτα βυσσινιάς) και Gisela 5, παρουσιάζουν ευπάθεια στη φυτόφθορα. Σχετική αντοχή εμφανίζουν τα υποκείμενα Damil, Gisella, Maxma 14 (Delbard) και ΜΧΜ 60.
• Pseudomonas syringae pv. morsprunorum (βακτηριακό έλκος). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, σχετική αντοχή εμφανίζουν τα υποκείμενα Charger, Mazzard F12-1 και Maxma 14. -Verticillium spp. (αδρομυκώσεις). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, ευπάθεια παρουσιάζουν τα υποκείμενα Prunus avium L (σπορόφυτα αγριοκερασιάς), Prunus mahaleb L. (σπορόφυτα μαχαλεπιού), Prunus cerasus L. (σπορόφυτα βυσσινιάς).
• Ιώσεις. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σχετική αντοχή εμφανίζουν τα υποκείμενα Prunus mahaleb L. (σπορόφυτα μαχαλεπιού), Gisela 5 και Gisela 6.

 
Πολλαπλασιασμός

 
Φύτευση Οπωρώνα

• Η Φύτευση πρέπει να γίνεται ώστε το σημείο εμβολιασμού να είναι τουλάχιστον 10 cm επάνω από το έδαφος.
• Πρέπει να γίνεται τοποθέτηση κατάλληλων πλεγμάτων και παγίδων για την προφύλαξη του λαιμού και της κόμης των δέντρων. (Προστασία από τα τρωκτικά, αποτροπή ζημίωσης των νεαρών φυτών. Κολεόπτερα όπως οι ωτιόρρυγχοι προκαλούν ζημιά στους οφθαλμούς των νεαρών δέντρων.)
• Σε περιπτώσεις φύτευσης δέντρων κερασιάς σε αγροτεμάχια που προηγήθηκε καλλιέργεια με πυρηνόκαρπα ή μηλοειδή τα οποία εκριζώθηκαν, πρέπει να εφαρμόζονται μέτρα, μεταξύ των οποίων και η καλλιέργεια σιτηρών και ψυχανθών, για την αντιμετώπιση της «κόπωσης του εδάφους». Γενικά ισχύει: όχι επαναφύτευση πυρηνόκαρπα σε πυρηνόκαρπα και όχι επαναφύτευση κερασιά σε κερασιά.
• Σε περιπτώσεις αγροτεμαχίων στα οποία πρόκειται να εγκατασταθεί οπωρώνας κερασιάς και ιστορικά έχουν διαπιστωθεί ξηράνσεις δέντρων από ασθένειες εδάφους (σηψηρριζίες, φυτόφθορα κ.α) πρέπει να γίνεται αγρανάπαυση ή να προηγείται καλλιέργεια σιτηρών για δύο τουλάχιστον χρόνια, παράλληλα με βαθιά θερινά οργώματα.
• Συνιστάται η εφαρμογή πρακτικών επαρκούς ανάπτυξης του ριζικού συστήματος (εμβολιασμός με μυκόριζες στην εγκατάσταση, ριζοποτίσματα με αμινοξέα στην ανάπτυξη κ.α.), έως και τον 2ο χρόνο από τη μεταφύτευση, ιδιαίτερα σε «κουρασμένα» εδάφη.
• Πρέπει να αποφεύγεται η δημιουργία τραυματισμών και πληγών στα νεόφυτα, λόγω κατεργασίας εδάφους, χορτοκοπής κ.α.
• Συνιστάται κατά τη φύτευση να γίνεται ψεκασμός βάσης φυτών με βορδιγάλειο πολτό 1-1-100 (CuSO_4-CaO-H₂O). Μετά τη φύτευση μπορεί να γίνεται ψεκασμός του λαιμού με χαλκούχο σκεύασμα στη χαμηλότερη του δόση.

 
Έδαφος και Λίπανση

• Σε φτωχά, ασβεστούχα, αμμώδη και γενικά σε εδάφη που χρειάζονται βελτίωση, πριν τη φύτευση συνιστάται να γίνεται βελτίωση της γονιμότητας και της δομής του εδάφους με εφαρμογή εδαφοβελτιωτικών (CaSO4, FeSO3, οργανική ουσία κλπ) και λιπασμάτων.
• Τα σπουδαιότερα οργανικά λιπάσματα είναι η ζωική κοπριά, η χλωρή λίπανση, οι κομπόστες, η ιλύς βιολογικού καθαρισμού, καθώς και τα χουμικά λιπάσματα.
• Η συνολική ποσότητα του διαθέσιμου αζώτου στα οργανικά λιπάσματα πρέπει να υπολογίζεται για περίοδο 3 ετών. Περίσσεια αζώτου δημιουργεί τρυφερή βλάστηση η οποία αποτελεί χώρο εγκατάστασης εντόμων και προσβάλλεται ευκολότερα από ασθένειες.
• Η βασική λίπανση πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης εδάφους, η οποία προηγείται της φύτευσης.

 
Βλαστικά στάδια

  
Ολοκληρωμένη διαχείριση ζωικών εχθρών και εντόμων

Μύγα της κερασιάς (ραγολέτης)	Μύγας της Μεσογείου	Σκολύτη της κερασιάς

• Σε περίπτωση προσβολής των νεαρών δέντρων από κολεόπτερα, συνιστάται να γίνεται τοπική εφαρμογή στο παρακείμενο έδαφος, τις βραδινές κυρίως ώρες, με κατάλληλο εντομοκτόνο.
• Για την προστασία των δέντρων από τον σκολύτη της κερασιάς (Scolytus rugulosus) πρέπει τα κλαδιά από το χειμερινό κλάδευμα να αφήνονται στην άκρη του κερασεώνα ώστε να χρησιμοποιηθούν ως φυσικές εντομοπαγίδες οι οποίες θα καίγονται την Άνοιξη, με την εμφάνιση του εντόμου. Το Καλοκαίρι, πρέπει να απομακρύνονται και να καίγονται τα τυχόν προσβεβλημένα από την Άνοιξη κλαδιά καθώς και τα υπολείμματα του κλαδεύματος. Ψεκασμός της κόμης των δέντρων κατά των κινητών ατόμων του σκολύτη, συνιστάται να γίνεται μόνο σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ιστορικό προσβολών, οι καλλιεργητικές τεχνικές είναι ανεπαρκείς και εντοπίζεται μετά από έλεγχο των δέντρων και των φυσικών «παγίδων» η παρουσία του εντόμου.
• Για την αντιμετώπιση των αφίδων (Myzus cerasi), πρέπει να γίνεται διαρκής παρακολούθηση της νέας βλάστησης και κάθε επέμβαση με εντομοκτόνο να γίνεται τοπικά, μόνο στις κορυφές των προσβεβλημένων δέντρων. Εφαρμογές σε μεγαλύτερη κλίμακα να γίνονται μόνο όταν οι τοπικές εφαρμογές αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την προσβολή. Πρέπει επίσης να γίνεται διαρκής παρακολούθηση για τυχόν παρουσία παρθενογενετικών ατόμων από την έκπτυξη των οφθαλμών (Στάδιο Α) έως και την περίοδο της ανθοφορίας «Άνθηση- Ε» της κερασιάς και κάψιμο των προσβεβλημένων κλάδων που αφαιρούνται με το κλάδευμα.
• Σε όλα τα σχήματα διαμόρφωσης της κόμης και ιδιαίτερα στα γραμμικά συστήματα, πρέπει να γίνεται η αφαίρεση εσωτερικών και άλλων κλάδων που εμποδίζουν την διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό και στα κατώτερα κλαδιά του δέντρου. Επιτυγχάνεται καλύτερος αερισμός, καλύτερη ποιότητα καρποφόρων οργάνων και βελτιώνεται η ευρωστία του δέντρου. Εφόσον παρατηρηθούν προσβολές από έντομα, τα κλαδιά αυτά μπορούν να καίγονται πριν το τέλος του καλοκαιριού (έξοδος ακμαίων εντόμων).
• Για την αντιμετώπιση μεταγενέστερων προσβολών από ακάρεα πρέπει να γίνεται πριν την έκπτυξη των οφθαλμών (Στάδιο Α), έλεγχος των βλαστών της κερασιάς για παρουσία ομάδων χειμερινών αυγών και κάψιμο των κλάδων που αφαιρούνται με το κλάδευμα. Μόνο εφόσον διαπιστωθεί σημαντικός αριθμός χειμερινών αυγών και για την προστασία των δέντρων από προσβολές ακάρεων και εφόσον δεν διαπιστώθηκε τα προηγούμενα χρόνια παρουσία ωφελίμων εντόμων, συνιστάται η εφαρμογή κατάλληλων ορυκτέλαιων/ παραφινέλαιων πριν την έκπτυξη των οφθαλμών (Στάδιο Α)  και τις κατάλληλες ώρες που δεν πετούν οι μέλισσες. Αν η προσβολή είναι εντοπισμένη, να ψεκάζονται μόνο τα δέντρα που παρουσιάζουν πρόβλημα.
• Στα στάδια «πτώση πετάλων-G», «πτώση κάλυκα-I» αλλά και σε μεταγενέστερα στάδια, για την αντιμετώπιση των ακάρεων, συνιστάται εφαρμογή εξειδικευμένου ακαρεοκτόνου να γίνεται μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, απολύτως αιτιολογημένα, κατόπιν παρακολούθησης και εφόσον δεν απέδωσαν οι ενέργειες που αναφέρθηκαν νωρίτερα για την αντιμετώπιση των ακάρεων. 
• Για την αποτροπή εξάπλωσης των επιβλαβών ακάρεων, όταν σε δειγματοληψία 50 φύλλων ανά οπωρώνα διαπιστωθεί σε 5 φύλλα, η παρουσία περισσότερων από 5 ακάρεων ανά φύλλο (σημάδι ότι η εφαρμογή σε προγενέστερο στάδιο απέτυχε), συνιστάται εφαρμογή ακμαιοκτόνων σκευασμάτων.
• Στην καταπολέμηση των επιβλαβών ακάρεων, όταν εφαρμόζονται ψεκασμοί, πρέπει να χρησιμοποιούνται ακαρεοκτόνα με διαφορετικό τρόπο δράσης.
• Για την αποτροπή προσβολής των καρπών από την μύγα της κερασιάς (ραγολέτης) πρέπει να γίνεται εγκατάσταση κίτρινων κολλητικών παγίδων για 2 μήνες, 1/5 - 30/6 και καθημερινός έλεγχος συλλήψεων.
• Για την Μύγας της Μεσογείου η καλλιέργεια του εδάφους δεν είναι ικανοποιητικό μέτρο προστασίας ενάντια στο έντομο που διαχειμάζει στο χώμα. Η έγκαιρη συγκομιδή μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τον αριθμό των κουκουλιών του. Στους οπωροκήπους και τις μικρότερες φυτείες, η εγκατάσταση κίτρινων κολλητικών παγίδων μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να φέρει ευνοϊκά αποτελέσματα. Αν υπάρχει μεγάλος πληθυσμός μπορούν να γίνουν εφαρμογές χημικών.
• Για την Καρπόκαψα, η βάση της αποτελεσματικής καταπολέμησης είναι οι παγίδες φερομόνης. Ο σωστός χρόνος χρήσης τους ορίζεται με την προσεκτική παρατήρηση και παγίδευση.
• Για τους φυλλοδέτες η βάση της αποτελεσματικής καταπολέμησης πρήν την επέμβαση είναι η παρακολούθηση των κουκουλιών που αφήνουν οι προνύμφες και η παρακολούθηση των ενήλικων με παγίδες.

---

  
Διαχείριση προβλημάτων βροχόπτωσης, χαλαζόπτωσης και ψύχους

Η βροχόπτωση και η ειδικά η χαλαζόπτωση, εκτός από τις ζημιές που προκαλούν στην παραγωγή, δημιουργούν συνθήκες που διευκολύνουν την προσβολή βλαστικών οργάνων από παθογόνους μικροοργανισμούς. 

• Για την προστασία των καρπών και των φυτικών οργάνων της κερασιάς σε περιοχές με έντονες και συχνές βροχοπτώσεις, συνιστάται η εγκατάσταση αντιβρόχινων φύλλων πλαστικού, ιδιαίτερα σε γραμμικά συστήματα ή συστήματα χαμηλού κυπέλλου. Σε περιοχές όπου παρατηρούνται συχνές χαλαζοπτώσεις συνιστάται η εγκατάσταση αντιχαλαζικών συστημάτων προστασίας. Η αντιχαλαζική προστασία γίνεται με διασπορά κρυστάλλων ιωδιούχου μολύβδου και αργύρου στο χαλαζοφόρο νέφος με σκοπό την αποφυγή δημιουργίας χαλαζόκοκκων και με τη χρήση αντιχαλαζικών διχτύων (ενεργητική προστασία).
• Στο στάδιο «ωρίμανση των καρπών» της κερασιάς πρέπει να παρακολουθείται καθημερινά η συχνότητα και η διάρκεια των βροχοπτώσεων. Ποικιλίες που καρποδένουν σε μεγάλο βαθμό πρέπει να κλαδεύονται και να αραιώνονται (εφόσον είναι εφικτό) κατάλληλα.^[1]
• Αναφέρονται περιπτώσεις καταστροφής ή σοβαρής ζημιάς του κορμού και των βραχιόνων των δένδρων σε θερμοκρασίες γύρω στους -17,8^oC κατά τα μέσα Νοεμβρίου. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι θερμοκρασίες αυτές δεν προκαλούν ζημιά σ' ένα δένδρο, που βρίσκεται σε πλήρη λήθαργο. Γι’ αυτό συνιστάται να αποφεύγονται οι όψιμες αναβλαστήσεις ή δευτερεύουσες φάσεις βλάστησης και να προτρέπεται το δένδρο να μπει νωρίς σε λήθαργο, με την αναστολή των αζωτούχων λιπάνσεων κατά τα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου και με την αποφυγή ισχυρών ποτισμάτων στις αρχές του φθινοπώρου.^[2]
• Το χειμερινό ψύχος είναι αναγκαίο για την ομαλή διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της. Αν οι ανάγκες της σε ψύχος δεν ικανοποιηθούν επαρκώς (600 - 1300 ώρες ψύχους κάτω από 7 ^oC), ανάλογα με την ποικιλία), τότε η διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της δε συντελείται πλήρως, με αποτέλεσμα την εκδήλωση του φαινόμενου του παρατεταμένου λήθαργου (καθυστέρηση στην έκπτυξη ίων οφθαλμών, ανώμαλη άνθηση). Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο σε περιοχές με σχετικά θερμό χειμώνα. ^[2]

---

  
Επικονίαση-Γονιμοποίηση-Ανάπτυξη καρπού

Για τις αυτόστειρες ποικιλίες, η σταυρεπικονίαση αποτελεί ανάγκη για την κερασιά. Για την εξασφάλιση αυτής επιβάλλεται η συγκαλλιέργεια ποικιλιών αλληλοσυμβιβαστών και συνανθουσών. Επιπλέον θα πρέπει να εξασφαλιστεί και ο παράγοντας μέλισσα (μια κυψέλη ανά τέσσερα στρέμματα).^[2]

Η αύξηση του καρπού της κερασιάς γίνεται σε τρεις περιόδους που είναι οι παρακάτω:

• Πρώτη περίοδος: Είναι περίπου ίσης διάρκειας για κάθε ποικιλία, πρώιμη ή όψιμη, χαρακτηρίζεται από ταχεία αύξηση του καρπού σε όγκο (ο καρπός αποκτά το 60% του τελικού του μεγέθους).
• Δεύτερη περίοδος: Είναι μικρής ή μεγάλης διάρκειας, ανάλογα με την πρωϊμότητα ή οψιμότητα της ποικιλίας, χαρακτηρίζεται από σκλήρυνση του ενδοκάρπιου, αύξηση του εμβρύου και πολύ βραδεία αύξηση του καρπού.
• Τρίτη περίοδος: Έχει την ίδια διάρκεια με εκείνη της πρώτης περιόδου, χαρακτηρίζεται από ταχεία αύξηση του περικάρπιου λόγω διόγκωσης των κυττάρων. ^[2]

---

 
Μέτα τη συγκομιδή

• Μετά το τέλος της συγκομιδής και έως την επόμενη παραγωγική περίοδο, πρέπει απομακρύνονται από το δέντρο καρποί οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν συγκομίστηκαν.
• Σε οπωρώνες κερασιάς που εξολοκλήρου δεν συγκομίσθηκαν για διάφορες αιτίες, πρέπει να εφαρμόζονται καλλιεργητικά μέτρα όπως η εκτίναξη καρπών και καταστροφή τους για να θανατωθούν οι προνύμφες του ραγολέτη μέσα στους καρπούς, οι οποίες έχουν πέσει στο έδαφος.
• Σε οπωρώνες που εμφανίζονται προσβολές (κηλίδωση των φύλλων) από κυλινδροσπόριο το καλοκαίρι, συνιστάται να γίνεται μετά τη συγκομιδή, εφαρμογή με κατάλληλο μυκητοκτόνο μόνο εφόσον υπάρχουν βροχοπτώσεις και μόνο στις τεκμηριωμένα ευαίσθητες στην ασθένεια ποικιλίες.
• Στο στάδιο «έναρξη της πτώσης των φύλλων» της κερασιάς συνιστάται η εφαρμογή με ψεκασμό των φύλλων διαλύματος ουρίας 0,5%.
• Κατά το στάδιο της πτώσης των φύλλων, για την αποτροπή της εισόδου μικροοργανισμών από το σημείο αποκοπής των φύλλων, συνιστάται να εφαρμόζεται ψεκασμός με κατάλληλο χαλκούχο μυκητοκτόνο σκεύασμα.
• Στις αρχές του Χειμώνα, για την αποτροπή της εισόδου παθογόνων μικροοργανισμών στα δέντρα, συνιστάται να γίνεται επάλειψη του λαιμού και του κορμού των δέντρων με βορδιγάλειο πάστα 6-13-100 (CuSO₄-CaO-H₂O).
• Αμέσως μετά τα φθινοπωρινά ή Χειμωνιάτικα κλαδεύματα, συνιστάται να γίνεται εφαρμογή χαλκούχου σκευάσματος στην ανώτερη συνιστώμενη δόση.
• Οι μεγάλες τομές του κλαδεύματος πρέπει σε κάθε περίπτωση, να καλύπτονται με κατάλληλη προστατευτική αλοιφή.

  
Ολοκληρωμένη διαχειριση ζιζανιων

• Τα μηχανήματα και τα εξαρτήματα κατεργασίας του εδάφους πρέπει να καθαρίζονται από ριζώματα δυσεξόντοτων ζιζανίων όπως Αγριάδα, Κύπερη, Βέλιουρας, Περικοκλάδα για να μη μεταφέρονται στο καθαρό χωράφι. Αποφυγή μεταφοράς και πολλαπλασιασμού των δυσεξόντοτων ζιζανίων σε όλο το χωράφι.
• Στους οπωρώνες κερασιάς πρέπει να αφήνεται περιμετρικά ακαλλιέργητο περιθώριο το οποίο δεν ψεκάζεται με φάρμακα, ώστε να αναπτύσσεται ελεύθερα αυτοφυής χλωρίδα (πολυετής χαμηλή βλάστηση) και πανίδα (ζωικοί οργανισμοί) μεταξύ αυτών και ωφέλιμοι οργανισμοί (οικολογικό απόθεμα).
• Η καταστροφή των ζιζανίων του οπωρώνα πρέπει να γίνεται με ελαφριά μηχανικά μέσα. Το απλό κόψιμο των χόρτων, επιτρέπει τη διατήρηση χαμηλής βλάστησης μεταξύ των γραμμών και την συγκράτηση εδαφικής υγρασίας.
• Κάθε επέμβαση με ζιζανιοκτόνα πρέπει να αιτιολογείται επαρκώς και να γίνεται σε περιορισμένη κλίμακα και για την επίτευξη ειδικών σκοπών (διευκόλυνση συγκομιδής, ανταγωνισμός με καλλιέργεια κ.α.). Αποφυγή επιβάρυνσης του οικοσυστήματος και των υπόγειων υδάτων με ζιζανιοκτόνα.
• Στα γραμμικά συστήματα φύτευσης (μονόκλωνα, παλμέτα, U.F.O κ.α), τα ζιζανιοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται αιτιολογημένα και μόνο επί της γραμμής. Η υπαρξη ζιζανίων επί της γραμμής στα γραμμικά και στα εντατικά συστήματα φύτευσης, λειτουργεί ανταγωνιστικά ως προς την πρόσληψη νερού και θρεπτικών στοιχείων με τα (πυκνοφυτεμένα) δέντρα της κερασιάς, μειώνοντας την ευρωστία τους και την αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες.
• Στα ελεύθερα συστήματα φύτευσης (χαμηλά κύπελλα, KGB κ.α), τα ζιζανιοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται αιτιολογημένα και μόνο περιμετρικά του κορμού (χωρίς επαφή με αυτόν).
• Για την αντιμετώπιση των ζιζανίων πρέπει να γίνεται η εδαφοκάλυψη με υλικά όπως άχυρα, πριονίδια – υπολείμματα κλαδεύματος κλπ.
• Για την κατεργασία του εδάφους με παράλληλη καταστροφή των πολυετών ζιζανίων, συνιστάται να γίνεται συνδυασμός χημικών και μηχανικών μεθόδων. Η εφαρμογή ζιζανιοκτόνων να γίνεται τοπικά χωρίς να ζημιώνει τα δέντρα και αφού περάσει το 2ο έτος από την εγκατάσταση.
• Για τον έλεγχο των πολυετών κυρίως ζιζανίων, όταν το ύψος των ζιζανίων είναι 20 – 40 cm, συνιστάται να εφαρμόζεται ψεκασμός επί της γραμμής φύτευσης με κατάλληλο ζιζανιοκτόνο. Προσοχή χρειάζεται ώστε να μην ψεκάζεται κανένα μέρος του δένδρου.