Η διαφυλλική λίπανση είναι ένα δυνατό όπλο για την θρέψη των καλλιεργειών, που όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις βασικές λιπάνσεις στο έδαφος. Διαφυλλική λίπανση είναι η εφαρμογή σκευασμάτων με ψεκασμό επάνω στην πράσινη επιφάνεια των φυτών χρησιμοποιώντας ψεκαστικά μικρού ή μεγάλου όγκου, τα λιπάσματα ψεκάζονται καλύπτοντας τα φυτά. Τα σκευάσματα αυτά περιέχουν ανόργανα στοιχεία σε αφομοιώσιμες από το φυτό μορφές όπως χηλικές μορφές κ. α. Ο ρυθμός απορρόφησης καθώς και το ποσοστό της είναι δύο μεταβλητές που επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες όπως, το είδος του φυτού, την δομή της εφυμενίδας, το είδος της δραστικής, τι κλιματικές συνθήκες κ. α.
- Διαφυλλικά είναι τα λιπάσματα διαλύονται σε νερό και αυτά τα αραιωμένα διαλύματα ψεκάζονται απευθείας στο φύλλωμα των φυτών.
- Δεν Μπορεί το οποιοσδήποτε χημικό λίπασμα να ψεκασθεί στις καλλιέργειες
- Ψεκάζονται μόνο εκείνα τα λιπάσματα που δεν προκαλούν εγκαύματα στα φύλλα. Στο φύλλωμα ψεκάζονται συνήθως τα μικροθρεπτικά στοιχεία (Ιχνοστοιχεία), τα οποία είναι απαραίτητα σε χαμηλές δόσεις.[1]
Η σωστή διαφυλλική λίπανση όμως πρέπει να ακολουθεί κάποιες βασικές αρχές ώστε να είναι ακίνδυνη και αποτελεσματική.
- Για την αποφυγή δερματικών εγκαυμάτων στους καρπούς αλλά και στα φύλλα πρέπει να ακολουθούμε απαρέγκλιτα τις οδηγίες των σκευασμάτων που αναγράφονται στις ετικέτες ή των γεωπόνων. Δεν πρέπει να υπερβαίνουμε τις συνιστώμενες δόσεις, οι οποίες μεταβάλλονται ανάλογα με το βλαστικό στάδιο του φυτού και την εποχή. Αποφεύγουμε τον ψεκασμό σκευασμάτων με υψηλές συγκεντρώσεις ανόργανων αλάτων διότι λόγω του ωσμωτικού φαινομένου που προκαλούν στα κύτταρα των φύλλων επιφέρουν εγκαύματα. Το pH του διαλύματος δεν πρέπει να είναι εκτός του εύρους 6-8.
- Η μείωση του μεγέθους της ψεκαζόμενης σταγόνας έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη κάλυψη του φυτού με το λίπασμα, άρα και καλύτερα αποτελέσματα. Η μείωση αυτή επιτυγχάνεται με αύξηση της πιέσεως ψεκασμού.
- Δεν ψεκάζουμε ποτέ όταν επικρατούν άνεμοι, έστω και είναι ασθενείς. Προσπαθούμε πάντα να ψεκάζουμε σε συνθήκες άπνοιας.
- Το σημαντικότερο είναι να ψεκάζουμε την κάτω επιφάνεια των φύλλων, διότι εκεί υπάρχουν τα περισσότερα στόματα των φύλλων όπου και είναι ευκολότερη η είσοδος των στοιχείων. Αυτό επιτυγχάνεται με την χρήση αεροτουρμπίνας στο ψεκαστικό μηχάνημα.
- Οι κατάλληλες θερμοκρασίες για τον ψεκασμό διαφυλλικών λιπασμάτων είναι 17 έως 27 βαθμούς Κελσίου, σε υψηλότερες θερμοκρασίες υπάρχει πολύ μικρή απορρόφηση του λιπάσματος γιατί τα στόματα του φυτού είναι κλειστά ενώ υπάρχει και μεγαλύτερος κίνδυνος εγκαυμάτων.
- Η απορρόφηση είναι πιο ισχυρή σε συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας.
- Είμαστε σίγουροι όταν κάνουμε αναμίξεις ότι δεν θα έχουμε αντιδράσεις μεταξύ των χημικών σκευασμάτων.[2]
Τα παραπάνω είναι βασικές αρχές που αφορούν τη σωστή χρήση των διαφυλλικών λιπασμάτων. Πάντα να διαβάζεται με προσοχή τις οδηγίες οι οποίες πρέπει να αναγράφονται στα ελληνικά. Προσοχή στις δοσολογίες και στις περιόδους χρήσης.[2]
Οι προφυλάξεις που πρέπει να τηρούνται για τον ψεκασμό ουρίας
- Σημαντικό είναι το μέγεθος του ακροφυσίου του μπεκ ψεκασμού. Η αύξηση της συγκέντρωσης εξαρτάται από τον τύπο του ακροφυσίου. Οι ψεκασμοί πρέπει να είναι νεφελώδεις, όπως η ομίχλη, αλλά όχι ως σταγονίδια νερού.
- Μεγαλύτερα σταγονίδια πέφτουν από τις επιφάνειες των φύλλων και σπαταλώνται. Επίσης, τα φύλλα μπορούν να υποστούν εγκαύματα εάν τα σταγονίδια συγκρατούνται στα φύλλα.
- Οι ψεκασμοί γίνονται καλύτερα μετά τις 4.00 ώρες το βράδυ.
- Πρέπει το ακροφύσιο ψεκασμού να διατηρείται τουλάχιστον σε απόσταση 35 έως 37 cm μακριά από την βλάστηση του φυτού.
- Ο καιρός δεν θα πρέπει να είναι συννεφιασμένος.
- Η συγκέντρωση της ουρίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% σε περίπτωση επινώτιων ψεκαστήρων και 20% στην περίπτωση ψεκαστικών χαμηλού όγκου και υψηλής πίεσης.
- Συνιστάται να αναμίξετε 1% ζάχαρης με το διάλυμα ουρίας για καλύτερη προσρόφηση[1]
Πριν εφαρμόσουμε διαφυλλική λίπανση θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν τα παρακάτω:
- Προσδιορισμός των λιπαντικών Αναγκών των Καλλιεργειών
- Προσδιορισμός της Ποσότητας του Λιπάσματος
- Μέθοδοι Εφαρμογής των Λιπασμάτων