Λιριόμυζα
(Liriomyza spp, L. bryoniae, L. trifolii, L. huidobrensis κ.α)
Οι φυλλορύκτες που προσβάλλουν το
μαρούλι και το
σέλινο είναι το
L. bryoniae, το
L.trifolii, το
L. huidobrensis προσβάλλει και το
μαρούλι, το
σέλινο, το
αντίδι, το
σπανάκι, το
μαϊντανό και το
ραδίκι).
Αντιμετώπιση:
α) Ο τακτικός έλεγχος (παρακολούθηση) στο στάδιο των σπορόφυτων βοηθάει να αποφασίσουμε για την ανάγκη επέμβασης.
β) Αποφεύγουμε, όπου είναι δυνατό, την εγκατάσταση των χωραφιών δίπλα σε προσβεβλημένα χωράφια εδικά όταν αυτά είναι κοντά στη συγκομιδή καθώς οι αλευρώδεις έχουν ένα μεγάλο εύρος κηπευτικών που είναι ξενιστές.
Βιολογική καταπολέμηση: Φυσικοί εχθροί, ειδικά παρασιτοειδή του γένους
Diglyphus, ελέγχουν αποτελεσματικά τις λιριόμυζες εκτός αν θανατωθούν από εντομοκτόνα.
Παρακολούθηση πληθυσμού και χημική καταπολέμηση: Παρατηρούμε τακτικά τα σπορόφυτα για στοές. Οι περισσότερες στοές εμφανίζονται στις κοτυληδόνες και τα πρώτα πραγματικά φύλλα. Εάν οι πληθυσμοί από τις λυριόμυζες αυξηθούν σε πολύ όταν τα σπορόφυτα βρίσκονται ακόμα στο στάδιο των 4 - 5 φύλλων, μπορεί να χρειάζεται χημική επέμβαση. Στο μαρούλι ωστόσο, εάν υπάρχουν στοές σε εδώδιμα φύλλα, μπορεί να χρειαστεί χημική καταπολέμηση.
Θρίπες (ή Ψηρες)
Franklinie llaoccidentalis (θρίπας της Καλιφόρνιας), Thripsta baci (θρίπας του καπνού)
Προσβάλουν αρκετες καλλιέργιες οπος το
Μαρουλι, το
Κρεμμιδι, το
ΠράσσοΑναπαράγονται πολύ γρήγορα
(μικρός βιολογικός κύκλος) και μπορούν να φτάσουν σε μεγάλους πληθυσμούς σε μικρό χρονικό διάστημα από την είσοδό τους στο χωράφι. Η χημική καταπολέμησή τους είναι δύσκολη λόγω της ανάπτυξης ανθεκτικότητας σε πολλά από τα παλιότερα σκευάσματα. Αν και δεν υπάρχουν σαφή οικονομικά όρια για την έναρξη ψεκασμών συνιστάται γενικά να ξεκινούν όταν οι πληθυσμοί του εντόμου είναι ακόμα χαμηλοί.
Καλλιεργητικά μέτρα:
α) Καταστροφή υπολειμμάτων της καλλιέργειας και των ζιζανίων στην καλλιέργεια και τον περιβάλλοντα χώρο, αν και δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά λόγω της ευκολίας που μετακινούνται από τις γύρω καλλιέργειες και τον υψηλό ρυθμό πολλαπλασιασμού τους.
β) Χρησιμοποίηση μπλε παγίδων για τον έγκαιρο εντοπισμό τους.
Βιολογική καταπολέμηση: Φυσικοί εχθροί των θριπών είναι αρπακτικά ημίπτερα έντομα (π.χ. Orius spp., Nesidiocoris tenuis).
Χημική Καταπολέμηση: Με εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.
Θρίπες | Μυγα του καροτου | Νηματώδεις σε καρότα |
Καροτόμυγα ή Μυγα του καροτου
Chamaepsila rosae (syn. Psila rosae)
Ξενιστές: Η καροτόμυγα είναι ένας από τους σημαντικότερους εχθρούς των
καρότων, αλλά μπορεί επίσης να επιτεθεί στο
δαυκί, στο
σέλινο και στον
μαϊντανό. Τα βότανα όπως ο μάραθος, ο άνηθος και η αντζέλικα μπορούν να απωθήσουν το έντομο.
Συμπτώματα: Η προνύμφη δημιουργεί κοιλότητες ακριβώς κάτω από τη ρίζα του καρότου προκαλώντας ένα καφετί ξεθώριασμα που χαλάει τη γεύση του καρότου. Τα νεαρά φυτά που βρίσκονται στο χωράφι μπορεί να μαραθούν και να νεκρωθούν. Πολύ συχνά τα φυτά δεν αναπτύσσονται και τα καρότα δεν είναι εμπορεύσιμα. Επιπλέον, μύκητες και βακτήρια μπορούν να εισβάλλουν στον χαλασμένο ιστό και να προκαλέσουν σάπισμα στην κορυφή του φυτού.
Περιγραφή του εντόμου: Τα ενήλικα είναι μικρά, μαύρες γυαλιστερές ή σκούρες καφέ μύγες με κιτρινωπά πόδια, και ιριδίζοντα φτερά. Έχουν μήκος 5 - 8 mm και τα φτερά τους είναι περίπου 13 mm. Τα ενήλικα βρίσκουν καταφύγιο σε θαμνους. Τα αυγά είναι λευκά, μικρά και έχουν μήκος 0,5 mm.
Αντιμετώπιση:
α) Η απομάκρυνση μολυσμένων φυτών από το έδαφος βοηθά στο να αποφευχθούν μελλοντικές μολύνσεις.
β) Επιλογή καλλιεργήσιμων καρότων που είναι λιγότερο ευάλωτα στις καροτόμυγες.
γ) Αραιή σπορά (τα θηλυκά έντομα ελκύονται από τη μυρωδιά του καρότου)
δ) Ο έλεγχος καλλιέργειας σε συνδυασμό με χημική καταπολέμηση είναι απαραίτητος για τη μείωση μολύνσεων σε περιοχές όπου επικρατεί το έντομο.
Νηματώδεις
(Heterodera schachtii)
Αποτελούν σημαντικό εχθρό του
καρότου, και άλλων ριζοδών λαχανικών οπως τα Ραπάνια και τα
Πανζάρια και γενικά όλων των ριζοδών λαχανικών, προσβάλλουν τις γογγυλόριζες κυρίως σε μικρό στάδιο ανάπτυξης, όπου προκαλούνται εξογκώματα και παραμόρφωσεις.
Αντιμετώπιση: α) Καλό όργωμα και καλό λιάσιμο του εδάφους
β) Αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους με προσθήκη κομπόστας-κοπριάς (αυξάνει τον αριθμό των ωφέλιμων νηματωδών και αρπακτικών μυκήτων).
γ) Απολύμανση των εργαλείων.
δ) εφαρμογή της αμειψισποράς.
ε) Απολύμανση εδάφους πριν την καλλιέργεια
ζ) Χρήση εγκεκριμένων σκευασμάτων κατά του εχθρού.