Εσπεριδοειδή: Εντομολογικοί εχθροί

Tο Κοκκοειδές μπορεί να βλάψει σοβαρά τα δέντρα αλλά και τα φυτώρια. Απομυζά τον καρπό, προκαλεί βλάβες στο φλοιό του κορμού, παραμορφώνει και προκαλεί έκκριση μελιτώματος.
Οι νεαρές προνύμφες μετά την εκκόλαψή τους κατευθύνονται σε τρυφερά φυτικά μέρη, σε θέσεις προφυλαγμένες όπως ο κάλυκας, ο ομφαλός στις ομφαλοφόρες ποικιλίες, τα σημεία επαφής μεταξύ των καρπών ή καρπών με τους κλάδους όπου απομυζούν χυμούς και αναπτύσσουν πυκνές αποικίες. Προτιμούν μέρη σκιαζόμενα όπου η υγρασία είναι αυξημένη.

Συνιστάται κλάδεμα και καθαρισμός των προσβεβλημένων δέντρων.

Αμέσως μετά την καρπόδεση και πριν ο κάλυκας έρθει σε επαφή με τον  καρπό συστήνεται καταπολέμηση σε περιοχές με υψηλή υγρασία και σε δέντρα που παρουσίασαν σοβαρή προσβολή την προηγούμενη χρονιά. 

Ελέγχετε το ποσοστό προσβολής μέχρι τη συγκομιδή με δειγματοληψίες καρπών που λαμβάνετε ανά 3 εβδομάδες. Το όριο καταπολέμησης είναι καρποί προσβεβλημένοι με συμπτώματα > 15%.

Η κυκλοφορία μυρμηγκιών πάνω στα δένδρα είναι ένδειξη παρουσίας κοκκοειδών ή άλλων εντόμων που εκκρίνουν μελιτώματα.
Επιλέγετε σκευάσματα με περιορισμένη δράση στα ωφέλιμα έντομα.

Χρησιμοποιείτε παραφινικά λάδια όταν οι θερμοκρασίες τουλάχιστον για ένα διήμερο μετά τον ψεκασμό δεν προβλέπεται να ξεπεράσουν τους 30 ^οC και τα δέντρα είναι ποτισμένα και σε καλή θρεπτική κατάσταση.

---

Διαπιστώθηκαν τα προνυμφικά στάδια των κοκκοειδών που είναι ευαίσθητα στη χημική καταπολέμηση.
Κλάδεμα και καθάρισμα των δέντρων περιορίζει την ανάπτυξη μεγάλων, επιζήμιων πληθυσμών. Σοβαρές προσβολές αναπτύσσονται σε δέντρα με πυκνή βλάστηση, παραμελημένα.
Συστήνεται άμεσα καταπολέμηση σε δέντρα που παρουσιάζουν σοβαρή προσβολή. Όπου συνυπάρχουν προσβολές κοκκοειδών και ψευδόκκοκου γίνεται συνδυασμένη αντιμετώπιση.

---

Όνομα εντόμου: Scirtothrips citri
Thysanoptera, Triphidae
Προκαλούν επιδερμικές αλλοιώσεις στους καρπούς (ξηράνσεις, εσχαρώσεις ή στίγματα) υποβαθμίζοντας την εμφάνιση και την εμπορική τους αξία.
Συστήνεται καταπολέμηση όταν οι νεαροί καρποί με συμπτώματα προσβολής ξεπερνούν σε ποσοστό το 10%. Με επιλογή κατάλληλου εγκεκριμένου σκευάσματος μπορεί να γίνει συνδυασμένη αντιμετώπιση με τον ψευδόκοκκο. 

Αντιμετώπιση:
Αρκετοί φυσικού εχθροί ενισχύουν την προσπάθεια αντιμετώπισης των thrips. Δυστυχώς όμως, κανείς τους δεν είναι δυνατό να μειώσει τον πληθυσμό μόνος του σε βαθμό που να μην επηρεάζεται η αποδοτικότητα των φυτών. Επίσης η εντατική χρήση εντομοκτόνων περιορίζει τη δραστηριότητα των φυσικών εχθρών.

Χημική αντιμετώπιση:
Λόγω των σοβαρών προβλημάτων ανθεκτικότητας στα εντομοκτόνα, είναι πολύ σημαντικό να τα χρησιμοποιούμε όσο λιγότερο γίνεται.
Tο μυστικό της χημικής αντιμετώπισης των thrips είναι η τοποθέτηση του εντομοκτόνου. Είναι απαραίτητο να φτάσει το προϊόν μέσα στο φυτό, στη βάση των φύλλων όπου εντοπίζεται η πλειονότητα των thrips. Αυτό συμβαίνει με τη χρήση νερού με μεγάλο όγκο και υψηλή πίεση.

---

Η μύγα της Μεσογείου (Ceratitis capitata) είναι ένα δίπτερο που αποτελεί σοβαρό εντομολογικό εχθρό για μεγάλο εύρος φυτών.
Η καταστροφή που προκαλεί στα εσπεριδοειδή προέρχεται από την εναπόθεση αυγών στους καρπούς και τους μαλακούς ιστούς των βλαστικών μερών συγκεκριμένων φυτών, τη διατροφή της κάμπιας και την αποσύνθεση των φυτικών ιστών με την εισβολή δευτερευόντων μικροοργανισμών.
Η διατροφή της κάμπιας από τους καρπούς είναι καταστροφική. Τα ώριμα φρούτα που προσβάλλονται, μπορεί να μοιάζουν μουσκεμένα. Τα ανώριμα φρούτα συστρέφονται και συνήθως πέφτουν.
Οι σήραγγες που σκάβουν οι κάμπιες συνιστούν σημεία εισόδου βακτηρίων και μυκήτων που προκαλούν σήψη στον καρπό.
 
Αντιμετώπιση στην καλλιέργεια:
Για την αντιμετώπιση του εντόμου είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται από τα μέσα της άνοιξης εντομοπαγίδες με τις οποίες αρχικά μπορεί να παρατηρηθεί η παρουσία του και η πορεία των πληθυσμών του. Μέχρι κάποιου σημείου οι παγίδες χρησιμοποιούνται και για τη μαζική παγίδευση ενήλικων εντόμων, ενώ σε περιπτώσεις αυξημένων πληθυσμών και έντονης παρουσίας, η αντιμετώπισή του θα πρέπει να γίνεται ακολουθώντας κάποιο ολοκληρωμένο σύστημα το οποίο να συνδυάζει χρήση βιολογικών σκευασμάτων και μεθόδων, καλλιεργητικών τεχνικών και χημικών μεθόδων όταν και όπου αυτό επιτρέπεται και κρίνεται απαραίτητο.
Εδικά για τους ερασιτέχνες καλλιεργητές που μπορεί να διαθέτουν λίγα δέντρα, για προσωπική-οικογενειακή χρήση, εκτός από τις διάφορες εντομοπαγίδες, μπορούν να χρησιμοποιούν με πολύ καλά αποτελέσματα διάφορα εντομοστεγή δίχτυα προστασίας ή ακόμα και ειδικές σακούλες προστασίας – fruit bags.
 

---

Οι αλευρώδεις αναπτύσσονται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, σε μέρη αυξημένης υγρασίας. Η ζημιά που προκαλούν οφείλεται στις απομυζήσεις των χυμών και στα άφθονα μελιτώματα που ευνοούν την ανάπτυξη των μυκήτων της καπνιάς.
Η αντιμετώπιση βασίζεται κυρίως σε καλλιεργητικούς χειρισμούς όπως κατάλληλο κλάδεμα για μείωση της υγρασίας, αφαίρεση και απομάκρυνση των τρυφερών λαίμαργων βλαστών, ισορροπημένες αρδεύσεις και περιορισμός των όψιμων αζωτούχων καλοκαιρινών λιπάνσεων.
Διαλευρώδης: Παρατηρούνται πυκνές ωοτοκίες στη νεαρή βλάστηση. Δεν χρειάζεται να γίνει ακόμα χημική αντιμετώπιση. Θα ενημερωθείτε σε επόμενο δελτίο για την εμφάνιση ευαίσθητων βιολογικών σταδίων.

Εριώδης αλευρώδης: Αναπτύσσει σταδιακά πυκνούς πληθυσμούς το καλοκαίρι. Αυτή την περίοδο αποφεύγετε τις άσκοπες χημικές επεμβάσεις προκειμένου να αναπτυχθεί το αποκλειστικό παρασιτοειδές Cales noaki που ασκεί ικανοποιητικό φυσικό έλεγχο.
Η συχνή χρήση φυτοπροστατευτικών ευρέως φάσματος οδηγεί σε καταστροφή και απουσία των φυσικών εχθρών με ραγδαία ανάπτυξη επιζήμιων πληθυσμών των αλευρωδών. Για το λόγο αυτό πρέπει να αποφεύγονται γενικευμένοι ψεκασμοί.

---

Οι Αφίδες γενικά δε συνιστούν πρόβλημα στα εσπεριδοειδή, εκτός από τα νεαρά δέντρα. Η άμεση ζημιά που προκαλούν οι ψείρες με την αναρρόφηση, έχουν ελάχιστη σημασία. Η σπουδαιότητά τους έγκειται στη μεταφορά των ιών.Οι αφίδες (μελίγκρες) απομυζούν στην κάτω επιφάνεια των νεαρών τρυφερών φύλλων προκαλώντας παραμορφώσεις και συστροφές στις κορυφές των βλαστών. Στις μελιτώδεις εκκρίσεις δευτερογενώς αναπτύσσεται καπνιά.

Ελέγχετε την κάτω επιφάνεια των νεαρών φύλλων. Όριο καταπολέμησης: προσβεβλημένοι βλαστοί σε ποσοστό μεγαλύτερο από 10% στις πορτοκαλιές και 5% στις μανταρινιές (ποικιλία κλημεντίνη).

Τα φυτώρια πολλαπλασιαστικού υλικού και οι νεαρές φυτείες πρέπει να ελέγχονται και να προστατεύονται ιδιαιτέρα διότι ορισμένα είδη αφίδων είναι φορείς ιώσεων όπως η Τριστέτσα.

---

Προσβάλουν τους καρπούς υποβαθμίζοντας την ποιότητά και την εμφάνιση τους.

Ακάρι της σκουριάς (Aculops pelecasi): Οι προσβεβλημένοι καρποί όταν είναι ακόμα πράσινοι αποκτούν θαμπό μολυβί χρώμα ενώ ώριμοι εμφανίζουν σκουριόχρωμες κηλίδες στα πορτοκάλια ή αργυρόχρωμες στα λεμόνια.

Παραμορφωτικό ακάρι, Εριόφις (Eriophyes ή Aceria sheldoni): Το Aceria sheldoni ζει μέσα ή κοντά στα μπουμπούκια των εσπεριδοειδών και κυρίως της λεμονιάς. Η ζημιά που προκαλείται από το έντομο ποικίλει και επηρεάζει στο μέρος του δέντρου μεταξύ άνθους και φύλλων μπουμπουκιού. Χαρακτηρίζεται από αναστολή της ανάπτυξης ή εκφυλισμό και παραμόρφωση φύλλων. Στην περίπτωση που η προσβολή είναι βαριά, τα μπουμπούκια ανοίγουν ατελώς. Τα προσβεβλημένα μπουμπούκια φουσκώνουν και η εμφάνισή τους γίνεται αφύσικη. Οι ύπεροι ανοίγουν και γίνονται υπερτροφικοί.
Τα νεαρά φρούτα εμφανίζονται ήδη παραμορφωμένα, και ως εκ τούτου απαξιώνονται οικονομικά. Οι πολύ σοβαρά προσβεβλημένοι καρποί μπορεί να αποκοπούν πρόωρα.Εντυπωσιακότερα είναι τα συμπτώματα στη λεμονιά.
Οι κοιλότητες στους παραμορφωμένους καρπούς συχνά ευνοούν τον παρασιτισμό από το Κοκκοειδές (Planococcus citri) και από το αραχνίδιο δύο κηλίδων (Tetranychus urticae).

Κίτρινος τετράνυχος (Tetranychus urticae): Η δυνητική ζημιά ποικίλει από χρόνο σε χρόνο και σχετίζεται με την ποσότητα του ύδατος και τη ζέστη.
Για να σιτιστεί το αραχνίδιο επιτίθεται στα φύλλα και απορροφά τον οπό. Ο ελαφρός παρασιτισμός έχει ως αποτέλεσμα κίτρινες ή καφέ κηλίδες ανάμεσα στα νεύρα του φύλλου.
Σωροί ξερών, καφέ φύλλων και άφθονες μεμβράνες καταδεικνύουν βαρύ παρασιτισμό, που αν ενισχυθεί με την πίεση του νερού, οδηγεί στην αποβολή φύλλων και καρπών.Η ιδανική του εξέλιξη απαιτεί θερμοκρασία μεταξύ 23 και 30 °C και σχετική υγρασία κάτω του 50%.
Όλα τα στάδια του αραχνιδί ου διαχειμάζουν σε προστατευμένα τμήματα του δέντρου όπως ο ομφαλός της ομφαλοφόρου πορτοκαλιάς, και το σημείο όπου το κοτσάνι ακουμπά στον καρπό.
Αν ο καιρός είναι ήπιος, τα αραχνίδια συνεχίζουν να διατρέφονται και να αναπαράγονται ακόμα και στη διάρκεια του χειμώνα. Η δραστηριότητα αυξάνεται στα τέλη της άνοιξης και κορυφώνεται το καλοκαίρι.
Το αραχνίδιο πρωτοεμφανίζεται στο κάτω μέρος των φύλλων και όταν δημιουργηθεί μεγάλος πληθυσμός, και στο πάνω μέρος, ακόμα και στον καρπό.
Καλύπτουν τα φύλλα και τους καρπούς με χαρακτηριστική μεμβράνη.Τα ανώριμα αραχνίδια αλλάζουν περίβλημα τρεις φορές πριν ενηλικιωθούν. Κάτω από ιδανικές συνθήκες, μια γενιά ολοκληρώνεται σε 7 ημέρες. Το T. urticae μπορεί να παραγάγει 6-7 θερινές γενιές.

---

 

---