Καρυδιά: Οδηγός λίπανσης, κλαδέματος και χειμερινές επεμβάσεις

Λίπανση 

Η λίπανση της καρυδιάς θα πρέπει να βασίζεται τόσο σε φυλλοδιαγνωστική ανάλυση (κάθε 2 χρόνια στα μέσα Ιουλίου), όσο και σε ανάλυση εδάφους (κάθε 5 χρόνια). Η καρυδιά είναι δένδρο απαιτητικό σε άζωτο, με κρισιμότερες περιόδους τα στάδια της ανθοφορίας, της καρπόδεσης, της πρώτης ανάπτυξης των καρπών και του γεμίσματος της ψίχας. Γι’ αυτό θα πρέπει η αζωτούχος λίπανση να εφαρμόζεται σε τρείς δόσεις, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του δένδρου σε όλα τα στάδια. Σε γενικές γραμμές, οι ανάγκες σε βασικά στοιχεία φυτειών με πλήρη παραγωγή αναφέρονται στον πίνακα που ακολουθεί.^[1]

Λίπανση (μονάδες/στρ.)
Άζωτο (Ν)	14-16	Αρχές Μαρτίου (3/5 της συνολικής ποσότητας)
		Αρχές με μέσα Μαΐου (1/5)
		Μέσα Ιουλίου (1/5)
Φώσφορος (P)	4-6	Από φθινόπωρο μέχρι μέσα Φεβρουαρίου
Kάλιο (Κ)	10-16	Από φθινόπωρο μέχρι μέσα Φεβρουαρίου

   

Ενδεικτικές δόσεις για γνωστούς τύπους λιπάσματος για βασική λίπανση και δόσεις (kgr) /στρέμμα:
Τύπος Λιπάσματος	Δοσολογία (κιλά/στρέμμα)
12-8-16 (+Mg+Ιχν.)	60-90
15-9-15 (+Mg+Ιχν.)	60-90
11-15-15	60-90
20-10-10	50-90
15-15-15 (βραδίας Αποδεσμευσης)	60-90
Θειϊκή Αμμωνία 21-0-0 (βραδίας Αποδεσμευσης)	50-80

* Οι παραπάνω δόσεις είναι ενδεικτικές, και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν για το έδαφος και της ανάγκες των δένδρων από ανάλυσης εδάφους ή τη φυλλοδιαγνωστική.
 

Τροφοπενίες - Ιχνοστοιχεία

• Για την τροφοπενία μαγνησίου κάνουμε 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς με διάλυμα 2-3% θειϊκού μαγνησίου την άνοιξη ή με τη προσθήκη δολοματικού ασβεστόλιθου (όξινα εδάφη) ή θειϊκού μαγνησίου στο έδαφος.
• Για την τροφοπενία βορίου προσθέτουμε 6kg βόρακα κατά στρέμμα κάθε 2-4 χρόνια.
• Για την τροφοπενία μαγγανίου με διαφυλλικό ψεκασμό με διάλυμα 0,6% θειϊκού μαγγανίου όταν τα φύλλα έχουν σχεδόν εκπτυχθεί πλήρως.
• Για την τροφοπενία σιδήρου, δέντρα με Paradox γενικά δεν επηρεάζονται. Η προσθήκη 25kg θείου κατά δέντρο έχει βελτιώσει σημαντικά που προκαλεί τη χλώρωση.
• Για την τροφοπενία ψευδαργύρου με 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς κατά βλαστική περίοδο, με διάλυμα 0,125% θειϊκού ψευδαργύρου. Η δεύτερη και η τρίτη εφαρμογή γίνεται σε χρονικό διάστημα 2-3 εβδομάδων μετά από την προηγούμενη επέμβαση.
• Για την τροφοπενία χαλκού με διαφυλλικό ψεκασμό με βορδιγάλειο πολτό (10-10-100) την άνοιξη κατά τα τέλη της περιόδου επικονίασης των άνθεων.^[2]

Κλάδεμα

Ο λεγόμενος «Κάθαρος» είναι πάντοτε απαραιτητος -αφαίρεση κλώνων που χαλούν το σχήμα, αφαίρεση λαίμαργων, αφαίρεση ξερών και βλαμμένων κλαδιών.^[3] Το κλάδεμα καρποφορίας σε εξέλιξη τελη του χειμώνα. Αφαιρείται κάθε ξερή βλάστηση, ενώ οι τομές στο υγιές ξύλο θα πρέπει να είναι καθαρές (δεν θα πρέπει να υπάρχουν ίχνη μεταχρωματισμού), διαφορετικά κόβουμε πιο χαμηλά. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών (π.χ. νοβαρίλ), ενώ καλό είναι να ακολουθεί ψεκασμός με βορδιγάλειο πολτό. Με το κλάδεμα ο σκελετός θα πρέπει να διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να επιτρέπει την καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό της κόμης και τον επαρκή αερισμό της. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση σοβαρών ασθενειών (π.χ. ανθράκωση, βακτηρίωση).^[1]
 

Φυτοπροστασία

ΑΝΘΡΑΚΩΣΗ ΚΑΙ ΒΑΚΤΗΡΙΩΣΗ: Όπως προαναφέρθηκε, με το σωστό καθαρισμό των δένδρων περιορίζεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση των εν λόγω ασθενειών.
ΒΑΘΥ ΣΧΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΦΛΟΙΟΥ: Το βακτήριο που προκαλεί την ασθένεια μεταδίδεται κυρίως από τομές κλαδέματος σε συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και θερμοκρασίας. Γι’ αυτό απαιτείται απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων και αποφυγή κλαδέματος με υγρό καιρό.
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΟΡΜΟΥ ΚΑΙ ΡΙΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: Επειδή αδιόρατες ρωγμές από ελαφρές παγωνιές του χειμώνα είναι αναπόφευκτες, καλό είναι νωρίς την άνοιξη να γίνει επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα. Αν η εφαρμογή της βορδιγαλείου πάστας είναι δύσκολη, μπορεί να εφαρμοστεί ψεκασμός με ένα άλλο χαλκούχο μυκητοκτόνο στην ισχυρότερη δόση που συνιστάται από τον παρασκευαστή.^[1]