Αλτερνάρια - ΑΝΙΘΟΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ
Ο άνηθος (Anethum graveolens L.) είναι μέλος της οικογένειας Apiaceae (Umbelliferae) και είναι ευπαθής σε αρκετά είδη Alternaria, ιδιαίτερα σε περιοχές με υψηλή υγρασία και μέτρια θερμοκρασία.
Τα σημαντικότερα είδη που έχουν ταυτοποιηθεί στον άνηθο είναι:
🔹 Alternaria alternata (Fr.) Keissl.
🔹 Alternaria tenuissima (Kunze) Wiltshire
🔹 Alternaria dauci (J.G. Kühn) (έιναι πιο συχνά παθογόνο στο καρότο, αλλά έχει βρεθεί και σε άνηθο.)
Συμπτώματα:
🔹 Φύλλα:
🔸 Μικρές, σκούρες καστανές έως μαύρες κηλίδες, συχνά με ομόκεντρους δακτυλίους.
🔸 Οι κηλίδες μπορεί να ενώνονται, προκαλώντας εκτεταμένες νεκρώσεις και ξήρανση του φύλλου.
🔹 Βλαστοί:
🔸 Επιμήκεις, ελαφρώς βυθισμένες καστανές περιοχές, που σε υγρές συνθήκες εμφανίζουν γκριζόμαυρη εξάνθηση σπορίων.
🔹 Άνθη / Σκιάδια:
🔸 Αποχρωματισμός και νέκρωση ανθικών μερών, οδηγώντας σε μειωμένο σχηματισμό σπόρων.
🔹 Σπόροι:
🔸 Η εξωτερική μόλυνση με κονίδια Alternaria, η οποία μπορεί να προκαλέσει σάπισμα λεμού στα σπορόφυτα, με αποτέλεσμα την πτώση τους στο έδαφος.
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Θερμοκρασία: 20–30 °C (ιδανικά 25 °C).
🔹 Υγρασία: >85 % για βλάστηση κονιδίων.
🔹 Η νόσος ευνοείται από συχνές δροσιές, ομίχλη, βροχή και πυκνή βλάστηση.
🔹 Τα κονίδια διασπείρονται με άνεμο ή σταγονίδια νερού.
Βιολογικός κύκλος:
🔹 Ο μύκητας επιβιώνει στα υπολείμματα της καλλιέργειας ή στους σπόρους.
🔹 Μπορεί να μεταδοθεί σπορογενώς.
🔹 Μολύνει διαμέσου των στομάτων ή μικροπληγών.
🔹 Πολλαπλοί κύκλοι μολύνσεων μέσα στη βλαστική περίοδο.
Διαχείριση:
🔹 Χρηση υγιούς πολλαπλασιαστικου υλικού
🔹 Αμειψισπορά 2–3 ετών με μη ξενιστές (π.χ. σιτηρά).
🔹 Καλή κυκλοφορία αέρα – αποφυγή πυκνών σπορών.
🔹 Απομάκρυνση / ενσωμάτωση υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
🔹 Πότισμα νωρίς την ημέρα ώστε τα φύλλα να στεγνώνουν
🔹 Χρηση σκευασμάτων με Βιολογικούς ανταγωνιστές: Trichoderma harzianum, Bacillus subtilis κτλ.
🔹 Σε σοβαρές περιπτώσεις, χρήση εγκεκριμένων μυκητοκτόνων επαφής (π.χ. χαλκούχα) ή εγκεκριμένων χημικων σκευασμάτων με εναλλαγή δραστικών ουσιών για αποφυγή ανθεκτικότητας.
Τα σημαντικότερα είδη που έχουν ταυτοποιηθεί στον άνηθο είναι:
🔹 Alternaria alternata (Fr.) Keissl.
🔹 Alternaria tenuissima (Kunze) Wiltshire
🔹 Alternaria dauci (J.G. Kühn) (έιναι πιο συχνά παθογόνο στο καρότο, αλλά έχει βρεθεί και σε άνηθο.)
Συμπτώματα:
🔹 Φύλλα:
🔸 Μικρές, σκούρες καστανές έως μαύρες κηλίδες, συχνά με ομόκεντρους δακτυλίους.
🔸 Οι κηλίδες μπορεί να ενώνονται, προκαλώντας εκτεταμένες νεκρώσεις και ξήρανση του φύλλου.
🔹 Βλαστοί:
🔸 Επιμήκεις, ελαφρώς βυθισμένες καστανές περιοχές, που σε υγρές συνθήκες εμφανίζουν γκριζόμαυρη εξάνθηση σπορίων.
🔹 Άνθη / Σκιάδια:
🔸 Αποχρωματισμός και νέκρωση ανθικών μερών, οδηγώντας σε μειωμένο σχηματισμό σπόρων.
🔹 Σπόροι:
🔸 Η εξωτερική μόλυνση με κονίδια Alternaria, η οποία μπορεί να προκαλέσει σάπισμα λεμού στα σπορόφυτα, με αποτέλεσμα την πτώση τους στο έδαφος.
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Θερμοκρασία: 20–30 °C (ιδανικά 25 °C).
🔹 Υγρασία: >85 % για βλάστηση κονιδίων.
🔹 Η νόσος ευνοείται από συχνές δροσιές, ομίχλη, βροχή και πυκνή βλάστηση.
🔹 Τα κονίδια διασπείρονται με άνεμο ή σταγονίδια νερού.
Βιολογικός κύκλος:
🔹 Ο μύκητας επιβιώνει στα υπολείμματα της καλλιέργειας ή στους σπόρους.
🔹 Μπορεί να μεταδοθεί σπορογενώς.
🔹 Μολύνει διαμέσου των στομάτων ή μικροπληγών.
🔹 Πολλαπλοί κύκλοι μολύνσεων μέσα στη βλαστική περίοδο.
Διαχείριση:
🔹 Χρηση υγιούς πολλαπλασιαστικου υλικού
🔹 Αμειψισπορά 2–3 ετών με μη ξενιστές (π.χ. σιτηρά).
🔹 Καλή κυκλοφορία αέρα – αποφυγή πυκνών σπορών.
🔹 Απομάκρυνση / ενσωμάτωση υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
🔹 Πότισμα νωρίς την ημέρα ώστε τα φύλλα να στεγνώνουν
🔹 Χρηση σκευασμάτων με Βιολογικούς ανταγωνιστές: Trichoderma harzianum, Bacillus subtilis κτλ.
🔹 Σε σοβαρές περιπτώσεις, χρήση εγκεκριμένων μυκητοκτόνων επαφής (π.χ. χαλκούχα) ή εγκεκριμένων χημικων σκευασμάτων με εναλλαγή δραστικών ουσιών για αποφυγή ανθεκτικότητας.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο
