Αλτερνάρια - ΑΧΛΑΔΙΑ
Η Αλτερνάρια στην Αχλαδιά (Alternaria alternata), προκαλέι Μαύρη κηλίδωση
Παθογόνος μύκητας:
🔹 Alternaria alternata (Fr.) Keissl.
🔹 Ανήκει στους Δευτερόμυκητες (Ascomycota - Pleosporaceae).
🔹 Ευκαιριακό παθογόνο που προσβάλλει πολλά φυτικά είδη, αλλά σε ορισμένες ποικιλίες αχλαδιάς αποτελεί σοβαρή ασθένεια.
Συμπτώματα:
Στα φύλλα:
🔹 Μικρές, κυκλικές έως ακανόνιστες καστανές κηλίδες, συχνά με:
🔸 σκούρο καστανό-μαύρο κέντρο,
🔸 κιτρινωπή χλωρωτική άλω.
🔹 Οι κηλίδες επεκτείνονται και μπορεί να συνενωθούν.
🔹 Σε υγρές συνθήκες φαίνεται ελαιώδης-μαύρη εξάνθηση (κονίδια του μύκητα).
🔹 Έντονη προσβολή οδηγεί σε μέτρια έως σοβαρή αποφύλλωση.
Στους καρπούς:
🔹 Οι προσβεβλημένοι καρποί εμφανίζουν:
🔸 μικρές, βυθισμένες μαύρες νεκρωτικές κηλίδες,
🔸 επιφανειακή «μαυρίλα» λόγω σπορίωσης,
🔸 σπανιότερα μεγαλύτερες νεκρωτικές ζώνες.
🔹 Καρποί με πρώιμες προσβολές μένουν καχεκτικοί ή παραμορφώνονται.
🔹 Μετασυλλεκτικά μπορεί να εμφανιστούν μαλακές σήψεις σε σημεία πληγών.
Στους βλαστούς:
🔹 Μικρές, επιμήκεις, σκοτεινές κηλίδες σε τρυφερούς ιστούς.
🔹 Γενικά λιγότερο συνηθισμένες από τα συμπτώματα σε φύλλα και καρπούς.
Συνθήκες ανάπτυξης - Επιδημιολογία. Η ασθένεια ευνοείται από:
🔹 Υψηλή υγρασία (RH > 85%).
🔹 Βροχές ή συχνές δροσιές.
🔹 Θερμοκρασίες 20-28°C.
🔹 Πυκνές φυτεύσεις ή δέντρα με ανεπαρκή κυκλοφορία αέρα.
🔹 Προσβολές από χαλάζι, έντομα ή φυσικούς τραυματισμούς, όπου ο μύκητας εισέρχεται πιο εύκολα.
Πηγές μολύσματος:
🔹 Ο μύκητας διατηρείται στα:
🔸 πεσμένα φύλλα,
🔸 προσβεβλημένους καρπούς,
🔸 φλοιό και μικροπληγές κλάδων,
🔸 υπολείμματα καρποφόρου περιόδου.
🔹 Τα κονίδια διασπείρονται με άνεμο, βροχή και καλλιεργητικές εργασίες.
Βιολογία - Εξέλιξη της ασθένειας:
🔹 Παράγει άφθονα πολυκυττάρινα κονίδια με εγκάρσια/επιμήκη χωρίσματα.
🔹 Ζει ως σαπρόφυτο και παθογόνο: εγκαθίσταται σε εξασθενημένους ιστούς αλλά μπορεί να μολύνει και υγιείς ιστούς σε κατάλληλες συνθήκες.
🔹 Οι μολύνσεις ξεκινούν την άνοιξη και εντείνονται το καλοκαίρι με υγρασία.
🔹 Η ασθένεια είναι ποικιλιακά εξαρτώμενη: ορισμένες ποικιλίες παρουσιάζουν μεγάλη ευαισθησία.
Διαφορές στα συμπτόματα σε σχεσει με αλλες ασθένειες:
🔹 Σεπτορίωση (Septoria spp.): Κηλίδες μικρότερες, πιο καθορισμένες, συχνά με πυκνίδια στο κέντρο.
🔹 Φώμοψη (Phomopsis spp.): Κηλίδες πιο ξυλώδεις, ακανόνιστες, με έντονη εμβύθιση.
🔹 Φυσιολογική μαύρη κηλίδωση (αιθάλη, καπνιά): Η εξάνθηση αφαιρείται εύκολα με τρίψιμο - σε αντίθεση με την Αλτερνάρια.
Μέτρα ελαχιστοποίησης του μολύσματος:
🔹 Παράχωμα ή θρυμματισμός των πεσμένων φύλλων το φθινόπωρο.
🔹 Καταστροφή των προσβεβλημένων καρπών στο δέντρο και στο έδαφος.
🔹 Απομάκρυνση καρπών με πληγές, καθώς είναι ευάλωτοι σε εγκατάσταση Alternaria.
🔹 Κλάδεμα για καλύτερη κυκλοφορία αέρα στην κόμη.
🔹 Ισορροπημένη άρδευση - αποφυγή παρατεταμένης υγρασίας στο φύλλωμα.
🔹 Προσεκτική λίπανση: αποφυγή υπερβολικού αζώτου που δημιουργεί τρυφερό φύλλωμα.
Ποικιλίες:
🔹 Χρήση ανθεκτικών ή λιγότερο ευπαθών ποικιλιών σε περιοχές με ιστορικό προσβολής.
Χημική αντιμετώπιση (Όπου τα καλλιεργητικά μέτρα δεν επαρκούν):
🔹 Εφαρμογή εγκεκριμένων μυκητοκτόνων για Αλτερνάρια στην αχλαδιά.
🔹 Οι κατηγορίες που χρησιμοποιούνται συνήθως περιλαμβάνουν
🔸 Προστατευτικά: captan, mancozeb, chlorothalonil (όπου επιτρέπεται), χαλκούχα,
🔸 Διεισδυτικά ή τοπικά διασυστηματικά: SDHI, strobilurins κ.λπ.
🔹 Απαραίτητη η εναλλαγή FRAC κωδικών για αποφυγή ανάπτυξης ανθεκτικότητας.
🔹 Στόχευση των ψεκασμών σε περιόδους:
🔸 υψηλής υγρασίας,
🔸 μετά από βροχή,
🔸 και στο στάδιο ανάπτυξης των καρπών (ευαίσθητη περίοδος).
Παθογόνος μύκητας:
🔹 Alternaria alternata (Fr.) Keissl.
🔹 Ανήκει στους Δευτερόμυκητες (Ascomycota - Pleosporaceae).
🔹 Ευκαιριακό παθογόνο που προσβάλλει πολλά φυτικά είδη, αλλά σε ορισμένες ποικιλίες αχλαδιάς αποτελεί σοβαρή ασθένεια.
Συμπτώματα:
Στα φύλλα:
🔹 Μικρές, κυκλικές έως ακανόνιστες καστανές κηλίδες, συχνά με:
🔸 σκούρο καστανό-μαύρο κέντρο,
🔸 κιτρινωπή χλωρωτική άλω.
🔹 Οι κηλίδες επεκτείνονται και μπορεί να συνενωθούν.
🔹 Σε υγρές συνθήκες φαίνεται ελαιώδης-μαύρη εξάνθηση (κονίδια του μύκητα).
🔹 Έντονη προσβολή οδηγεί σε μέτρια έως σοβαρή αποφύλλωση.
Στους καρπούς:
🔹 Οι προσβεβλημένοι καρποί εμφανίζουν:
🔸 μικρές, βυθισμένες μαύρες νεκρωτικές κηλίδες,
🔸 επιφανειακή «μαυρίλα» λόγω σπορίωσης,
🔸 σπανιότερα μεγαλύτερες νεκρωτικές ζώνες.
🔹 Καρποί με πρώιμες προσβολές μένουν καχεκτικοί ή παραμορφώνονται.
🔹 Μετασυλλεκτικά μπορεί να εμφανιστούν μαλακές σήψεις σε σημεία πληγών.
Στους βλαστούς:
🔹 Μικρές, επιμήκεις, σκοτεινές κηλίδες σε τρυφερούς ιστούς.
🔹 Γενικά λιγότερο συνηθισμένες από τα συμπτώματα σε φύλλα και καρπούς.
Συνθήκες ανάπτυξης - Επιδημιολογία. Η ασθένεια ευνοείται από:
🔹 Υψηλή υγρασία (RH > 85%).
🔹 Βροχές ή συχνές δροσιές.
🔹 Θερμοκρασίες 20-28°C.
🔹 Πυκνές φυτεύσεις ή δέντρα με ανεπαρκή κυκλοφορία αέρα.
🔹 Προσβολές από χαλάζι, έντομα ή φυσικούς τραυματισμούς, όπου ο μύκητας εισέρχεται πιο εύκολα.
Πηγές μολύσματος:
🔹 Ο μύκητας διατηρείται στα:
🔸 πεσμένα φύλλα,
🔸 προσβεβλημένους καρπούς,
🔸 φλοιό και μικροπληγές κλάδων,
🔸 υπολείμματα καρποφόρου περιόδου.
🔹 Τα κονίδια διασπείρονται με άνεμο, βροχή και καλλιεργητικές εργασίες.
Βιολογία - Εξέλιξη της ασθένειας:
🔹 Παράγει άφθονα πολυκυττάρινα κονίδια με εγκάρσια/επιμήκη χωρίσματα.
🔹 Ζει ως σαπρόφυτο και παθογόνο: εγκαθίσταται σε εξασθενημένους ιστούς αλλά μπορεί να μολύνει και υγιείς ιστούς σε κατάλληλες συνθήκες.
🔹 Οι μολύνσεις ξεκινούν την άνοιξη και εντείνονται το καλοκαίρι με υγρασία.
🔹 Η ασθένεια είναι ποικιλιακά εξαρτώμενη: ορισμένες ποικιλίες παρουσιάζουν μεγάλη ευαισθησία.
Διαφορές στα συμπτόματα σε σχεσει με αλλες ασθένειες:
🔹 Σεπτορίωση (Septoria spp.): Κηλίδες μικρότερες, πιο καθορισμένες, συχνά με πυκνίδια στο κέντρο.
🔹 Φώμοψη (Phomopsis spp.): Κηλίδες πιο ξυλώδεις, ακανόνιστες, με έντονη εμβύθιση.
🔹 Φυσιολογική μαύρη κηλίδωση (αιθάλη, καπνιά): Η εξάνθηση αφαιρείται εύκολα με τρίψιμο - σε αντίθεση με την Αλτερνάρια.
Μέτρα ελαχιστοποίησης του μολύσματος:
🔹 Παράχωμα ή θρυμματισμός των πεσμένων φύλλων το φθινόπωρο.
🔹 Καταστροφή των προσβεβλημένων καρπών στο δέντρο και στο έδαφος.
🔹 Απομάκρυνση καρπών με πληγές, καθώς είναι ευάλωτοι σε εγκατάσταση Alternaria.
🔹 Κλάδεμα για καλύτερη κυκλοφορία αέρα στην κόμη.
🔹 Ισορροπημένη άρδευση - αποφυγή παρατεταμένης υγρασίας στο φύλλωμα.
🔹 Προσεκτική λίπανση: αποφυγή υπερβολικού αζώτου που δημιουργεί τρυφερό φύλλωμα.
Ποικιλίες:
🔹 Χρήση ανθεκτικών ή λιγότερο ευπαθών ποικιλιών σε περιοχές με ιστορικό προσβολής.
Χημική αντιμετώπιση (Όπου τα καλλιεργητικά μέτρα δεν επαρκούν):
🔹 Εφαρμογή εγκεκριμένων μυκητοκτόνων για Αλτερνάρια στην αχλαδιά.
🔹 Οι κατηγορίες που χρησιμοποιούνται συνήθως περιλαμβάνουν
🔸 Προστατευτικά: captan, mancozeb, chlorothalonil (όπου επιτρέπεται), χαλκούχα,
🔸 Διεισδυτικά ή τοπικά διασυστηματικά: SDHI, strobilurins κ.λπ.
🔹 Απαραίτητη η εναλλαγή FRAC κωδικών για αποφυγή ανάπτυξης ανθεκτικότητας.
🔹 Στόχευση των ψεκασμών σε περιόδους:
🔸 υψηλής υγρασίας,
🔸 μετά από βροχή,
🔸 και στο στάδιο ανάπτυξης των καρπών (ευαίσθητη περίοδος).
